संदीप खरे - अताशा असेहे मला काय होते

अताशा असेहे मला काय होते, कुण्या काळचे,
कुण्या काळचे पाणी डोळयात येते,
अताशा असेहे मला काय होते,
कुण्या काळचे पाणी डोळयात येते

बरा बोलता बोलता स्तबद्ध होतो - २
कशी शांतता शून्य शब्दात येते,
अताशा असेहे मला काय होते,
कुण्या काळचे पाणी डोळयात येते

कधी दाटू येता पसरा घनांचा,
कसा सावाळा रंग होतो मनाचा,
असे हालते आत हळुवार कही - २
जसा स्पर्श पाण्यावरी चांदण्यांचा,
अताशा असेहे मला काय होते,
कुण्या काळचे पाणी डोळयात येते,

असा ऐकू येतो क्षणांचा इशारा - २
क्षणी वर्थ होतो दिशांचा पसरा,
नभातुनी ज्या रोज जातो बुडोनी - २
नभाशीच त्या मागू जातो किनारा,
अताशा असेहे मला काय होते,
कुण्या काळचे पाणी डोळयात येते

न अंदाज कुठले न अवधान कही - २
कुठे जयाचे यायचे भान नही,
जसा गंध निघतो हवेच्या प्रवासा - २
न कुठले नकाशे न अनुमान कही,

कशी ही अवस्था कुणाला कळावी,
कुणाला पुसावी कुणी उत्तरावी - २
किती खोल जातो तरी तोल जातो - २
असा तोल जाता कुणी सावरावे,
अताशा असेहे मला काय होते,
कुण्या काळचे पाणी डोळयात येते

बरा बोलता बोलता स्तबद्ध होतो - २
कशी शांतता शून्य शब्दात येते,
अताशा असेहे मला काय होते,
कुण्या काळचे पाणी डोळयात येते.